1
گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2
عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه
10.30495/jaeer.2022.54591.10831
چکیده
چکیده کشاورزی فراسرزمینی به سرمایهگذاری خارجی در بخش کشاورزی از طریق خرید یا اجاره قطعات زمین در مقیاس بزرگ و بهرهبرداری از آنها در کشورهای دارای ظرفیت و پتاسیل مناسب از نظر امکانات و منابع تولید گفته میشود. در طول چند سال اخیر، اقدامات بسیاری در زمینه کشاورزی فراسرزمینی ایران نیز صورت گرفته است؛ با این حال بررسیها نشان میدهد فقر اطلاعاتی عمیقی در خصوص کشاورزی فراسرزمینی ایران وجود دارد و با گذشت چند سال از مطرح شدن بحث کشاورزی فراسرزمینی در کشور هنوز از اجرای یک برنامهریزی استراتژیک بلندمدت خبری نیست. لذا در این مطالعه با استفاده از مدل SOAR و دیدگاه مثبتشناسی، به بررسی نقاط قوت و فرصتهای کشاورزی فراسرزمینی پرداخته شد. روش تحقیق در این پژوهش از نظر نوع، کیفی و از نظر گردآوری داده، توصیفی-تحلیلی با ماهیت کاربردی است که برای جمعآوری اطلاعات از مصاحبه و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل SOAR استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه، 16 نفر از کارشناسان، مسئولان ذیربط و سرمایهگذاران میباشد. از مهمترین نتایج مورد انتظار توسعه کشاورزی فراسرزمینی، کاهش فشار بر روی منابع داخلی کشور، کسب سود برای تولیدکنندگان، تأمین تقاضای بازار داخلی با منابع بیرونی و ایجاد روابط دوستانه بین ایران و کشورهای دیگر میباشد.
رضایی, فرزانه, رستمی, فرحناز. (1400). مدل استراتژیک SOAR گامی به سوی برنامهریزی راهبردی توسعه کشاورزی فراسرزمینی ایران. پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی, 14(4), 84-98. doi: 10.30495/jaeer.2022.54591.10831
MLA
فرزانه رضایی; فرحناز رستمی. "مدل استراتژیک SOAR گامی به سوی برنامهریزی راهبردی توسعه کشاورزی فراسرزمینی ایران". پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی, 14, 4, 1400, 84-98. doi: 10.30495/jaeer.2022.54591.10831
HARVARD
رضایی, فرزانه, رستمی, فرحناز. (1400). 'مدل استراتژیک SOAR گامی به سوی برنامهریزی راهبردی توسعه کشاورزی فراسرزمینی ایران', پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی, 14(4), pp. 84-98. doi: 10.30495/jaeer.2022.54591.10831
VANCOUVER
رضایی, فرزانه, رستمی, فرحناز. مدل استراتژیک SOAR گامی به سوی برنامهریزی راهبردی توسعه کشاورزی فراسرزمینی ایران. پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی, 1400; 14(4): 84-98. doi: 10.30495/jaeer.2022.54591.10831